W sensie psychologicznym, według autorki, przystosowanie do niepełnosprawności polegana zaprzestaniu traktowania kalectwa (choroby) jako bariery uniemożliwiającej zaspokojenie własnych potrzeb. W zależności od etapu przystosowania do niepełnosprawności, mogą być różne wyniki badań empirycznych nad sposobami reagowania na zaburzenia funkcjonowania somatycznego. Wydaje się, że - używając podziału Kerr - utrwalenie się fazy obronnej neurotycznej sprzyja formowaniu się osobowości homilopatycznej.